تیمی از دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در حال ساخت دستگاهی هستند که قادر به تولید اکسیژن بر روی مریخ باشد.

  به گزارش وبسایت خبری «آیا می دانید»  به نقل از ایسنا، وجود اکسیژن در سفرهای فضایی از اهمیت بسزایی برخوردار است و انسان‌ با کمک این عنصر می‌تواند زنده بماند و از آن در سوخت موشکی برای پروازکردن استفاده کند.

سامانه ابداعی دانشمندان می‌تواند در ماموریت‌های سرنشین‌دار آینده بر روی مریخ نقش مهمی ایفا کند.

جو مریخ حاوی 96 درصد دی‌اکسیدکربن و کمتر از 0.2 درصد اکسیژن است، این در حالی است که جو زمین حاوی 21 درصد اکسیژن است. در صورتی که فضانوردان هوای مریخ را تنفس کنند، به سرعت می‌میرند.

اما بردن تانک‌های اکسیژن به مریخ نیازمند فضایی قابل‌توجه است که در صورت تولید اکسیژن در مریخ، می‌توان از این تانک‌ها برای حمل تجهیزات علمی و غذا استفاده کرد.

ناسا اعلام کرده ماشین اکسیژن‌ساز MOXIE به همراه شش ابزار علمی دیگر در مأموریت مریخ در سال 2020 حاضر خواهد بود.

مأموریت Mars 2020 شامل ارسال یک مریخ‌نورد دیگر مشابه کنجکاوی است؛ این کاوشگر نیروی الکتریسیته تولید می‌کند که MOXIE و شش ابزار موجود را نیرودهی می‌کند.

هزینه کامل این مأموریت، 130 میلیون دلار برآورد شده و در صورت دریافت بودجه کامل، بین ماه‌های ژوئیه و سپتامبر سال 2020 رهسپار مریخ خواهد شد و بین 150 تا 300 روز بعد به مقصد می‌رسد.

این نخستین‌باری است که انسان قادر به تولید اکسیژن بر روی سطح مریخ خواهد بود و در صورت موفقیت آن، مأموریت‌های آتی می‌توانند نسخه‌های بزرگ‌تر را به مریخ منتقل کنند.

تولید اکسیژن بر روی مریخ به جای بردن آن به این سیاره از زمین، هزینه‌های سفرهای آینده به این سیاره را تا حد زیادی کاهش خواهد داد.

دانشمندان تخمین زده‌اند که اندازه ماشین تولیدکننده اکسیژن با اندازه 100 برابر MOXIE در آینده می‌تواند میلیاردها دلار در مأموریت‌های آینده به مریخ صرفه‌جویی کند.

این سامانه مقادیر فراوان دی‌اکسیدکربن موجود در جو مریخ را جذب می‌کند؛ این دی‌اکسیدکربن از یک اتم کربن و دو اتم اکسیژن تشکیل شده است. این ابزار یکی از اتم‌های اکسیژن را ایزوله و اتم‌های اکسیژن را برای تشکیل O2 با یکدیگر ترکیب می‌کند. این همان اکسیژنی است که بر روی زمین تنفس می‌شود.

پس از تولید اکسیژن و منوکسیدکربن، این دو گاز دوباره به جو مریخ بازگردانده می‌شوند.

 به گزارش وبسایت خبری «آیا می دانید»  به نقل از دیجیاتو، بلک بری اعلام کرد که اپلیکیشن BBM، بیش از ۱۰۰ میلیون بار روی اندروید دانلود شده، یک سال و نیم پس از عرضه آن روی پلتفرم گوگل. این کمپانی همچنان در بلاگ خود گفت که “صد میلیون عالی است اما یک میلیارد حتی بهتر هم هست”.

استیکرها بیش از یک میلیارد بار توسط کاربران ارسال شده اند و بلک بری هم از این بابت بسیار خوشحال است: “تمام این اعداد، نشان دهنده جنبشی است که در BBM راه افتاده.”

نکته ای که در این بین مطرح است، تفاوت دو رقم کاربران فعال و تعداد دانلودهاست. مسلما تعداد دانلودها نشان می دهد که بیش از ۱۰۰ میلیون نفر به استفاده از این اپ کنجکاو بوده اند در حالی که کاربران فعال، رقم اصلی و قابل بحث است. چه تعداد از کاربران پس از برطرف شدن کنجکاوی شان به BBM علاقه مند شده اند؟

برای مثال، اپلیکیشن پیام رسان ChatON، هم می تواند ۱۰۰ میلیون دانلود روی اندروید داشته باشد و هم می تواند به راحتی تعطیل شود. به همین سادگی، بنابراین تعداد دانلودها شاید چندان اهمیتی نداشته باشد.

در سوی دیگر میدان، واتزاپ را داریم با ۷۰۰ میلیون کاربر فعال در هر ماه که روزانه ۳۰ میلیارد پیام رد و بدل می کنند؛ تقریبا ۵۰ درصد بزرگتر از بازار سرویس پیام کوتاه. با وجود این تفاسیر، آیا شما هم فکر می کنید “صد میلیون عالی است”؟

یک شرکت چندرسانه‌ای استرالیایی از ترکیب نوعی هدست فناورانه و برنامه رهگیری حرکتی مایکروسافت برای دیدار مجازی کاربران از ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) استفاده کرده است.

 به گزارش وبسایت خبری «آیا می دانید»  به نقل از ایسنا، با سیستم جدید شرکت چندرسانه‌ای Opaque، کاربران امکان جستجوی خارج از ایستگاه فضایی را هنگام مدارگردی حول زمین خواهند داشت. این فناوری که Earthlight نام دارد، ترکیبی از هدست Oculus Rift و برنامه نرم‌افزاری رهگیری حرکتی کینکت2 است.

شاید این رویکرد تمامی جزئیات ایستگاه را در اختیار افراد بازدیدکننده قرار ندهد، اما حداکثر جزئیات ممکن را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

چنانچه کاربر دست خود را در جلو صورت حرکت دهد، در درون هدست یک دست مجهز به دستکش فضایی خواهد دید؛ چنانچه فرد دستش را به سمت دستگیره یا داربست دراز کند، به صورت مجازی به سمت جلو شناور خواهد شد.

کاربران هنگام کنکاش در ایستگاه فضایی، خود را در 431 کیلومتر بالای زمین خواهند دید.

فناوری Earthlight از یازدهم تا پانزدهم اسفند در «کنفرانس توسعه‌گران گیم» در سان‌فرانسیسکو به نمایش در می‌آید و قرار است مدت کوتاهی پس از آن به بازار عرضه شود.

صبح امروز در خبری نوشتیم که احتمال دارد مک بوک ایر ۱۲ اینچی مجهز به نمایشگر رتینا در مراسم ۱۸ اسفند اپل رونمایی گردد. حال وال استریت ژورنال در گزارشی تازه آورده که تولید انبوه این نسخه ی مورد بحث از مک بوک همکنون آغاز شده، اما عرضه و فروش گسترده ی آن بین ماه های آوریل الی ژوئن امکان پذیر خواهد گشت.

به گزارش وبسایت خبری «آیا می دانید»  به نقل از دیجیاتو ، این خبر بدان معناست که به احتمال قوی شایعه ی قبلی صحت نداشته و بعید است که اپل از لپ تاپ های یاد شده در رویداد هفته ی آینده خودش پرده برداری نماید.

علاوه بر این Mark Gurman از وب سایت ۹to5Mac اولین کسی بود که در ماه ژانویه از تغییرات بنیادی در طراحی ظاهری مک بوک ایر ۱۲ اینچی  خبر داد. حال و در همین راستا، وی جزئیات و اطلاعات بیشتری را در رابطه با این محصول به دست آورده است.

او می گوید نسخه ی جدید لپ تاپ های ایر اپل فاقد کانکتور مگا سیف، پورت های USB رایج و درگاه کارت حافظه ی SD خواهند بود و ورودی های آنها به پورت USB دو طرفه ی نوع C، جک هدفون و میکروفون دوگانه محدود شده است. این تغییرات به شرکت سازنده کمک کرده تا محصول جدیدش را نسبت به گذشته بازهم باریکتر و البته سبک تر نماید.

اپل خط تولید مک بوک ایر را در سال ۲۰۰۸ راه اندازی کرد و محصولات فعلی آن دارای نمایشگرهایی با سایز ۱۱.۶ و ۱۳.۳ اینچ هستند.

با توجه به منابع محدود لیتیوم و قیمت بسیار بالای این ماده‌، انتظار می‌رود در آینده نزدیک باتری‌های سدیم- یون جایگزین باتری‌های متداول لیتیوم- یون شوند.

 به گزارش وبسایت خبری «آیا می دانید»  به نقل از ایسنا،محققان در تلاشند با ارائه نسل جدید باتری‌ها به کمک یون سدیم، مشکلات کنونی صنعت باتری‌سازی را برطرف کنند؛ از عمده مشکلات باتری‌های لیتیوم- یون (Li-ion)، سمی بودن مواد به کار رفته در آنها و زمان زیاد شارژ مجدد است.

پروفسور «یونگ لی» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه فنی ایلمناو آلمان تأکید کرد: باتری‌های لیتیوم- یون مزایای زیادی دارند، اما به پایان عصر خود نزدیک شده‌اند، چرا که مواد مورد نیاز برای ساخت این باتری‌ها بسیار گران‌ و محدود هستند.

در این تحقیقات مشخص شد که با استفاده از مواد با فراوانی بسیار بالا و قیمت بسیار پایین نیز می‌توان به کیفیتی حتی بیشتر از باتری‌های لیتیوم- یون دست یافت.

یون‌های سدیم 25 درصد بزرگتر از یون‌های لیتیوم هستند و همین اندازه بزرگ، قرار دادن یون‌های سدیم را در ساختار کریستالی الکترون‌ها دشوار می‌کند. امکان کاهش اندازه یون‌های سدیم وجود ندارد، به همین علت محققان از استراتژی طراحی مولکولی استفاده کردند که به افزایش ظرفیت باتری منجر شد.

محققان قصد دارند در ادامه تحقیقات، از استراتژی طراحی مولکولی و روش‌های دیگر برای ارتقاء ظرفیت و کارآیی باتری سدیم- یون استفاده کنند.

باتری سدیم- یون (Na-ion) بعنوان نسل آینده باتری‌ها، کم‌حجم، نازک و قابل حمل بوده و در دستگاه‌های الکترونیک قابل حمل و پوشیدنی کاربرد خواهند داشت.

جزئیات این دستاورد در مجله American Chemical Society منتشر شده است.